Chocolade Geschiedenis

Van boon tot chocolade

Het roosten van de bonen is van cruciaal belang en dient enige doelen. Ten eerste ontwikkelt het de smaak en het aroma en het verrijkt de kleur.De schil rondom de kern verdroogt eveneens, de kern wordt eetbaar en kan nu gemalen worden. De graad van roosten is van heel veel belang, te veel, te lang vernietigt de natuurlijke smaak van de boon en produceert een bittere smaak, terwijl bij te kort roosten de schil moeilijk te verwijderen zal zijn.Ook faalt het uitroeien van de natuurlijke bitterheid van de rauwe boon. Afhankelijk van structuur en smaak hebben diverse boonsoorten tevens verschillende temperaturen nodig bij het roosten.

Na het roosten worden de bonen zo snel mogelijk gekoeld om verdere interne branding te voorkomen. De volgende stap is de bonen de schil en schiftmachine te laten passeren, die tevens de bonen kraakt en de lichte schillen wegblaast. Deze schillen worden overigens vaak gerecycled tot tuinmest.​Hierna worden de bonen in cilindervormige mengtrommels tot blend samengeteld voordat ze naar de molen worden getransporteerd. Eenmaal in de molen passeren de bonen een serie rollers, met als resultaat “een warme “pasta” met een grove structuur, hetgeen ontstaat door de hitte van het maalproces. Daarna volgt een tweede maling die de deeltjes maalt tot vereiste grofte, gewoonlijk tussen 25 en 50 microns. De grovere worden gebruikt voor korrelige chocolade, terwijl de fijnere gemalen deeltjes worden verwerkt tot pasta dat in ondiepe metalen containers wordt opgevangen. In dit stadium moet worden beslist of er cacaopoeder of eetbare chocolade van wordt gemaakt.Het roosten van de bonen is van cruciaal belang en dient enige doelen. Ten eerste ontwikkelt het de smaak en het aroma en het verrijkt de kleur.De schil rondom de kern verdroogt eveneens, de kern wordt eetbaar en kan nu gemalen worden. De graad van roosten is van heel veel belang, te veel, te lang vernietigt de natuurlijke smaak van de boon en produceert een bittere smaak, terwijl bij te kort roosten de schil moeilijk te verwijderen zal zijn. Ook faalt het uitroeien van de natuurlijke bitterheid van de rauwe boon. Afhankelijk van structuur en smaak hebben diverse boonsoorten tevens verschillende temperaturen nodig bij het roosten.​Na het roosten worden de bonen zo snel mogelijk gekoeld om verdere interne branding te voorkomen. De volgende stap is de bonen de schil en schiftmachine te laten passeren, die tevens de bonen kraakt en de lichte schillen wegblaast. Deze schillen worden overigens vaak gerecycled tot tuinmest.​Hierna worden de bonen in cilindervormige mengtrommels tot blend samengeteld voordat ze naar de molen worden getransporteerd. Eenmaal in de molen passeren de bonen een serie rollers, met als resultaat “een warme “pasta” met een grove structuur, hetgeen ontstaat door de hitte van het maalproces. Daarna volgt een tweede maling die de deeltjes maalt tot vereiste grofte, gewoonlijk tussen 25 en 50 microns. De grovere worden gebruikt voor korrelige chocolade, terwijl de fijnere gemalen deeltjes worden verwerkt tot pasta dat in ondiepe metalen containers wordt opgevangen. In dit stadium moet worden beslist of er cacaopoeder of eetbare chocolade van wordt gemaakt.

#Chocolade #Chocoladegeschiedenis